Laat de klokken stil zijn en de telefoon
Spreek de hond die blafte toe op strenge toon
Demp pianoklanken, span het zwarte doek
Laat de kist maar komen en de stille stoet
Laat een vliegtuig klagend, vlak boven ons hoofd
Over komen vliegen, krabbelend: hij is dood
Duiven met een rouwkraag stuur ze door de stad
Steek de oom agenten stemmig in het zwart
Mijn kompas, mijn anker, stevig voor de kust
Alledaagse dingen en mijn zondagsrust
Middernacht en morgen, stilte en mijn lied
Liefde leek voor eeuwig, maar dat was zij niet
Doof nu alle sterren, laat geen licht meer aan
Stop de zonnestralen en verberg de maan
Kap de groene bossen, leeg de blauwe zee
Niets meer te beleven, niets valt ooit nog mee